برای رفتن علی سلیمانی | وقتی که امید به ناامیدی بدل شد

مریم شیعه زاده | شهرآرانیوز - در این روز‌ها که نفس‌های زیادی به شماره افتاده اند شنیدن اخبار فوت دوستان، آشنایان و چهره‌های شناخته شده به بخش جدایی ناپذیر زندگی مان تبدیل شده است. بیست ویکم مردادماه خبر درگذشت علی سلیمانی، بازیگر خوب کشورمان، به یکی دیگر از خبر‌های ناگوار هفته‌ها و ماه‌های اخیر بدل شد و موجی از افسوس به راه انداخت. علی سلیمانی در کار‌هایی نظیر «تنگه ابوقریب»، «بی پولی»، «سگ کشی» و «در مدت معلوم» حضور داشت و نخستین بار، در سال ۱۳۷۳ به روی صحنه تئاتر رفت. در سال ۱۳۹۰، با بازی در سریال «او یک فرشته بود» در قاب تلویزیون به اوج شهرت رسید و دست آخر هنگامی که از بیماری کرونا رنج می‌برد و به تازگی از کما بیرون آمده بود، قلبش از کار ایستاد و دار فانی را برای همیشه وداع گفت.

تلخ‌ترین سکانس رفتن علی سلیمانی، ویدئویی بود که همسرش از آن برای اعلام خبر ازدنیارفتنش استفاده کرد. ویدئویی که در آن علی سلیمانی پس از چندروز کما و گذر از مراحل سخت بیماری، روی تخت نشسته است و برای دوربین دست تکان می‌دهد. این ویدئو تکان دهنده‌ترین بخش از رفتن او بود و امیدی را به تصویر می‌کشید که چندان به درازا نکشید و خیلی زود جایش را به ناامیدی داد. سهیلا جوادی، همسر او، در همه روز‌هایی که خودش نیز به بیماری کرونا مبتلا بود، فرصتی برای فکر کردن به بیماری اش نداشت و همه آنچه می‌خواست، بهبودی همسرش بود.

او در طول بستری شدن علی سلیمانی در بیمارستان، اجازه نداد کسی درباره ریه‌ها و وضعیت او چیزی بنویسد، مبادا خانواده اش دل نگران او شوند. در این چندماه، کم ندیده ایم خانواده‌هایی را که کرونا شیرازه شان را از هم گسسته و یک نفر جور بیماری همه را به دوش کشیده و، چون لشکری یک نفره، برای زنده ماندن عزیزانش جنگیده است. غم و غربت این روز‌ها را چطور می‌شود از حافظه مردم پاک کرد، وقتی که همه اش در هراس گذشت. طعم هم نشینی بی دغدغه، به آغوش کشیدن و حال و احوال‌های ساده، کنارهم بودن‌ها و کنار هم ماندن‌ها به کلی فراموشمان شده است. تلخی انزوای دلهره آور کرونا، بی شک عذاب آورترین بخش است و در آینده، به ماندگارترینش هم بدل خواهد شد.

درگذشت علی سلیمانی، بهانه‌ای بود برای همراهی دوباره هنرمندان با مردم و مطالبه واکسن و تلاش برای جلوگیری از فجایع موج‌های آتی. دراین بین چهره‌های شناخته شده‌ای نظیر کامبیز دیرباز، هنگامه قاضیانی، محسن تنابنده، محسن کیایی، هومن سیدی، حمیدرضا آذرنگ و... شدیدترین واکنش‌ها را به اوضاع نابسامان مهار کرونا در کشور داشتند. کامبیز دیرباز برای دختر جوان علی سلیمانی نوشت و جواد رضویان از روزگار تلخ‌تر از زهر گفت. نیما کرمی روی آنتن زنده صداوسیما بغض کرد و افشین سنگ چاپ با انتشار ویدئویی که در آن گریه لحظه‌ای امانش نمی‌داد، فوت همکارش را تسلیت گفت.

شهره لرستانی، اما فوت علی سلیمانی را از روی تخت بیمارستان تسلیت گفت. او که هم اکنون در بخش آی سی یوی بیماران مبتلا به کرونا بستری است، نوشت که از مرگ نمی‌ترسد، اما از این بی سرانجامی و ناتمام ماندگی چرا. شهره لرستانی نیز حال وروز خوبی ندارد و بیش از ۵۰ درصد ریه اش درگیر این بیماری شده است. امیرمهدی ژوله هم در اقدامی متفاوت، تصویر وزیر بهداشت را منتشر کرد و نوشت: «به جای عکس رفقای مقتولمان، عکس قاتل را منتشر کنیم.»

پیش‌تر افرادی درباره تأثیر اندک واکسن و درگذشت علی سلیمانی نوشتند و همسرش در واکنش به این اخبار، اعلام کرد که علی سلیمانی هیچ گونه واکسنی تزریق نکرده بوده است. شاید اگر روند واکسیناسیون با سرعت و جدیت بیشتری پیگیری می‌شد، امروز افراد زیادی هنوز در بین ما زندگی می‌کردند و نفس می‌کشیدند و خانواده‌های کمتری در سوگ عزیزانشان می‌نشستند و غم کمتری روی دل هایمان سنگینی می‌کرد. علی سلیمانی، جایی از خاطره شیرین حضورش در پیاده روی اربعین می‌گفت و همواره عشق و ارادت عمیقی به سیدالشهدا داشت. عشق و ارادتی که امیدواریم امروز، او را همنشین شهدای کربلا کرده باشد.